یک عاشقانه آرام

صدا ادراک ذرات هواست.

موسیقی ، نوعی موزون و دلنشین از ذرات صداست.

گفتار خوب نیز.

نقاشی ادراک حرکت مناسب ذره های رنگینه هاست- حتی رنگینه های سیاه.

 نادر ابراهیمی (یک عاشقانه آرام)

رنگین کمان تکرار

به این فکر می کنم که تکرارها هم می توانند متفاوت باشند. در هر تکرار نوعی عدم تکرار نهفته است. هیچ تکراری با تکرار دیگر یکی نیست. می گویند تکرار بی رنگ است اما اگر بپذیریم تکرارها هم رنگ های خودشان را دارند. شاید یکی زرد و نیلی یا که آبی و زعفرانی باشند.

اما نکته اینجاست رنگ ها را خودمان باید به این بی رنگی تکرار هدیه دهیم تا که تکرارهایمان و روزمره گیهایمان را رنگی کنیم.

اگر به بی رنگی تکرار عادت کنیم ، تحمل این دنیای سراسر بی رنگ و خاکستری از ازل تا ابد ناممکن خواهد بود.

نمیدانم هر کسی خود باید بیابد رنگ های زندگی اش را.

اما چیزی که در بین همه ما مشترک است " امید" هر چند امیدی دروغ باشد. بازهم دروغ زیبایی است. اصلا بعضی از دروغ ها دلنشین اند و رنگ می پاشند به این زندگی .شاید بگویی اینها همه توجیه و استدلالی است بر کارهای به ظاهر غلتمان. 

اما من میگوم باور کن امید دروغ خوبی است . با این دروغ شگفت می توانی مداد رنگی هایت را از جعبه بیرون بیاوری و پاک کنی خاکستری های زندگی را . و رنگین کمانی بسازی و به آن دلخوش شوی و اینجاست که تکراری بی رنگ ما دیدنی شده است.

می خواهم بگویم ابزارهایی می شناسم  ویا حتی نمیشناسم اما هست برای رنگی کردن دنیامان و  تلاش کنیم آنها را ببینیم و نادیده نگیریم مداد رنگی های دنیا را.

آنچه آغاز ندارد نپذیرد انجام

اولین مطلبی که در سایت بیان می نویسم  و از وبلاگ قبلی به اینجا کوچیدم. باشد که نوشتن تداوم یابد و بهبود و تکامل حاصل شود. عکس از خودم.